امشب یلداست...

و دلم آشوب و غوغا...



خدایا امشب محبان امام حسین(ع)چگونه یلدا میگیرند؟

دلم شور میزند...

نکندکسی فراموش کند مصیبت های زینب(س) را

داغ علی اصغر،گریه های شبانه ی رقیه،لب تشنه ی امام حسین(ع)...

و بدن اربا اربای علی اکبر،قاسم و عباس(ع)را...

نکند امشب کسی سور بگیرد

نکند حرمت شکسته شود

نکند امشب کسی یلدا را بدنام کند...

خود و یلدا را شرمنده ی امام حسین(ع) کند

نکند...

نکند...

نکند...

وای خدا دارم دیوانه میشوم...

آخر انار و هندوانه و آجیل را میتوان شب های دیگر خورد...

دور هم بودن و خندیدن را میتوان شب های دیگر هم انجام داد

کاش امشب را تا صبح برای امام حسین(ع) بیدار بمانیم

کاش جور دیگری فال خود را رقم بزنیم، با خواندن قرآن، دعای اربعین و لهوف

کاش امشب یلدا را با یاد رقیه (س) خوش نام کنیم

خدایا دلم آشوب است...

میترسم...

برای یلدا...

برای خودمان...

و خیلی چیزها...

کاش فراموش نکنیم زیباتر هم میتوان امشب را به صبح رساند...

با یاد کسی که شب را تا صبح به عشق پدرش گریست

آری یاد رقیه...

رقیه 3 ساله...

داغدیده...

نیلگون...

قد خمیده...

همان رقیه ای که این روزها و شب ها به نام اوست

کاش یلدا را با یاد او خوش نام کنیم

خدایا تو یاریمان کن،تو کمکمان کن تا یلدایمان را جور دیگری برپا کنیم...

تا تو از ما راضی و خشنود شوی نه شیطان نه دشمن و نه هیچ کس دیگری...

بلکه فقط خودت،فقط و فقط خودت(آمین)

نویسنده:فاطمه سادات یوسفی